Σελίδες

Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Ύποπτες οι κατακτήσεις Μουντιάλ από Ιταλία, Αργεντινή


Με την αρωγή των δικτατορικών καθεστώτων κατέκτησαν τα Παγκόσμια Κύπελλα του 1934 και του 1978 οι εθνικές ομάδες της Ιταλίας και της Αργεντινής αντίστοιχα, όπως υποστήριξαν ακαδημαϊκοί, ιστορικοί και δημοσιογράφοι σε συμπόσιο της FIFA. Δήλωση σοκ από τον Μπλάτερ: "Δεν ξέρω τι θα γινόταν εάν η Αργεντινή δεν κατακτούσε το Μουντιάλ 1978". Επιμέλεια Κώστας Μπράτσος.


Στην 4ήμερη εκδήλωση που διεξάγεται στη Ζυρίχη της Ελβετίας και πραγματεύεται τον πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο που έχουν τα Μουντιάλ στις χώρες που τα διοργάνωσαν από το 1930, ακούστηκαν απόψεις περί εύνοιας συγκεκριμένων διοργανωτών, που τελούσαν υπό δικτατορικό καθεστώς.

"Είναι πάντα η ίδια ιστορία. Αθλητισμός και πολιτικοί είναι αδέρφια και μερικές φορές ο αθλητισμός βρίσκεται κάτω από τον άλλον αδερφό", σχολίασε στο "Associated Press", ο Ιταλός συγγραφέας Μάρκο Ιμπίλια, ο οποίος παρουσίασε ένα έγγραφο στο οποίο υπονοείται ότι ο Μπενίτο Μουσολίνι διασφάλιζε ευνοϊκή διαιτησία, ώστε να νικήσει η Ιταλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο που διοργάνωσε το 1934 (διαβάστε εδώ το σχετικό αφιέρωμα).


Ο Ιταλός δικτάτορας περιέγραφε το ποδόσφαιρο ως "μη αντρικό", παρ' όλα αυτά αναγνώριζε τη δημοφιλία του και τη δυνατότητά του να δημιουργήσει "έναν μύθο της νέας Ιταλίας", όταν η FIFA επέλεξε την ευρωπαϊκή χώρα για να φιλοξενήσει το 2ο Μουντιάλ της ιστορίας.

"Το φασιστικό καθεστώς προχώρησε σε πολιτική κατάχρηση της διοργάνωσης. Ήταν μία αμφισβητούμενη κατάκτηση, η οποία δημιούργησε πολλά ερωτήματα εκείνη την εποχή", πρόσθεσε ο Ιμπίλια.


Το Περού στήριξε το καθεστώς

Ο Ραανάν Ρέιν, Ισραηλινός καθηγητής λατινοαμερικανικής ιστορίας, εμφανίστηκε "100% πεπεισμένος" ότι η στρατιωτική χούντα της Αργεντινής επηρέασε την εξέλιξη του αγώνα της "αλμπιτσελέστε" με το Περού στο θεσμό του 1978, που συνέβαλε στην πρόκριση της οικοδέσποινας στον τελικό, αντί της μεγάλης αντιπάλου Βραζιλίας.

Σύμφωνα με τον Ρέιν, οι στρατηγοί που απέκτησαν την εξουσία στην Αργεντινή το 1976, χρειάστηκαν αυτήν την προπαγανδιστική επιτυχία 2 χρόνια αργότερα ώστε να κατευνάσουν τον κόσμο και τη διεθνή κοινότητα, η οποία ήταν εξαγριωμένη από την βάναυση συμπεριφορά προς τους αντιπάλους του καθεστώτος.

Όπως εξηγεί ο Ρέιν, συνεργάστηκαν με "τουλάχιστον μία ξένη κυβέρνηση" για να στήσουν το παιχνίδι με το Περού, όπου η Αργεντινή χρειαζόταν νίκη με τουλάχιστον 4 γκολ για να προκριθεί στον τελικό (διαβάστε εδώ το σχετικό αφιέρωμα), χάρη στη διαφορά γκολ με τη "σελεσάο" από τη 2η φάση ομίλων.


"Σύμφωνα με πολλούς ανθρώπους από την Αργεντινή με τους οποίους έχω μιλήσει, δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό", συμπλήρωσε ο Ρέιν και τόνισε ότι υπήρχαν πολλοί ακτιβιστές οι οποίοι στοχοποιήθηκαν για την προσπάθειά τους να κάνουν τους παίκτες να μιλήσουν. "Δεν στιγματίζει μόνο το στρατιωτικό καθεστώς, αλλά και την εθνική ομάδα, η οποία είναι μία σπουδαία ομάδα εκείνη την εποχή. Με πολλούς τρόπους, άξιζε να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο".

Η χούντα έπεσε το 1983, μετά από την ήττα από τη Μεγάλη Βρετανία στον πόλεμο των Φόκλαντς, ωστόσο ο Ρέιν θεωρεί ότι η πτώση θα μπορούσε να σημειωθεί νωρίτερα, εάν δεν υπήρχε η επιτυχία του 1978, στην παράταση κόντρα στην Ολλανδία.

"Εάν δεν κέρδιζε το Παγκόσμιο Κύπελλο, ίσως να υπήρχαν παρόμοιες επιπτώσεις όπως μετά την ήττα στα Φόκλαντς ή στις Μαλβίνες στα μέσα του 1982", κατέληξε.

contra.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου